Ελλάς η "Ομαδάρα" σου (2)

Ελλάς η "Ομαδάρα" σου

            Δεν έχω λόγια. Πραγματικά, χθες μπήκα στο sport24.gr για να δω μήπως υπάρχουν εξελίξεις, και στην τελευταία ενημέρωση που είδα, έλεγε πως πέσαμε στην παγκόσμια κατάταξη 7 θέσεις, δηλαδή όπου βρισκόμασταν το 2003. Εντάξει, αναμενόμενο ήταν με τις εμφανίσεις μας, αλλά δεν είναι τόσο αυτό που με ταρακούνησε. Το σημείο όπου πραγματικά έπεσα από τα σύννεφα, ήταν εκεί που έγραφε ότι μετά από τον αγώνα μας με τα νησιά Φερόε, ανέβηκαν 82 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη. Συγχαρητήρια Ελλάς, συνέχισε έτσι. Όπου να’ναι θα λάβεις κάποιον τίτλο για τις πράξεις φιλανθρωπίας σου, ανεβάζοντας μερικές δεκάδες θέσεις την Αλβανία, την Βουλγαρία και άλλες χώρες (εάν βέβαια δεν πέσουμε πιο χαμηλά από αυτές).

            Και για να ξεκαθαρίσω κάτι, δεν κατηγορώ ούτε τον προπονητή, ούτε τους παίκτες (τουλάχιστον όχι απόλυτα). Οι άνθρωποι έβγαλαν τον καλύτερό τους εαυτό. ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΛΟΙΠΟΝ;

            Η προσωπική μου άποψη είναι πως η ευθύνη ανήκει στους αρχηγούς της ομάδας, που διάλεξαν αυτόν τον προπονητή. Δε λέω, πολύ καλός στο επάγγελμα, έχοντας κερδίσει διακρίσεις, τίτλους και τιμές. Και κατανοώ το σκεπτικό αυτών που τον διάλεξαν. Πιστεύω απλώς, ότι το πρόβλημα είναι πως ποτέ άλλοτε δεν είχε ασχοληθεί με το ελληνικό ποδόσφαιρο, ούτε είχε προπονήσει ποτέ ελληνική ομάδα, με αποτέλεσμα να βρίσκεται μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο, το οποίο να μην μπορεί να χειριστεί. Εννοώ, με άλλα λόγια, πως ο Φερνάντο Σάντος (ίσως ο καλύτερος προπονητής της Εθνικής Ελλάδος) χειρίστηκε τόσο καλά το θέμα γιατί είχε ασχοληθεί πρωτύτερα με το ελληνικό ποδόσφαιρο (στον ΠΑΟΚ).

            Υ.Γ.: Το blog στο οποίο ανεβαίνουν τα άρθρα μου ασχολείται κυρίως με την πολιτική και τα σημαντικά προβλήματα όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου. Ο μόνος λόγος που γράφω για το ποδόσφαιρο, είναι πως εάν χειριστούμε καλά το θέμα μπορεί να αποφέρει κάποια έσοδα στην Ελλάδα, αλλά και να ανεβάσει την αυτοπεποίθησή μας.

Κ.Κ. μαθητής γυμνασίου

Μετανάστες ή Εξωτερική Πολιτική; (2)

Σήμερα καθώς διάβαζα τις ειδήσεις (στο in.gr) τη ημέρας είδα και την είδηση που ανακοίνωνε τη σύλληψη του Αλβανού παρανοϊκού που τραυμάτισε με καλάσνικοφ 15 άτομα σε ένα νυχτερινό κέντρο στο Μικρολίμανο, το προηγούμενο Σάββατο. Συγκεκριμένα το άρθρο έλεγε:

«Συνελήφθη σε αστυνομική επιχείρηση ο δράστης που είχε πυροβολήσει με καλάσνικοφ εναντίον πελατών μέσα σε νυχτερινό κέντρο στο Μικρολίμανο, τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 15 άτομα. Το όπλο της επίθεσης ψάχνει το Λιμενικό στην παραλία του Μικρολίμανου.

Ο 31χρονος Αρμπέρ (ή Αλμπερτ) Μπάκο, αλβανός υπήκοος, συνελήφθη σε ισόγειο διαμέρισμα στου Ζωγράφου, στα όρια με του Γουδή. Μαζί του συνελήφθη και 23

χρονος ομοεθνής του, στο σπίτι του οποίου κρυβόταν.

Για την υπόθεση των πυροβολισμών – τραυματισμών στον Πειραιά έχει σχηματιστεί σε βάρος του 31χρονου συλληφθέντα ποινική δικογραφία για απόπειρα ανθρωποκτονίας με πρόθεση, κατά συρροή, διακεκριμένη περίπτωση οπλοφορίας και οπλοχρησία. Σε βάρος του φερόμενου συνεργού του σχηματίστηκε επίσης δικογραφία για υπόθαλψη εγκληματία.

Η κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων ήταν έντονη από τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης, και είχε εστιαστεί στην περιοχή της Κυψέλης.

Στην κινητοποίηση συμμετείχαν η Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής, ισχυρές δυνάμεις των ΕΚΑΜ, της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής Εγκληματικότητας (ΟΠΚΕ) και δεκάδες άλλοι αστυνομικοί.

Άνδρες του Λιμενικού Σώματος έψαξαν στην παραλία του Μικρολίμανου, από την πλευρά του Ναυτικού Ομίλου, για το «καλάσνικοφ» το οποίο ο δράστης χρησιμοποίησε στην επίθεση και εκτιμάται ότι πέταξε στο σημείο εκείνο. Οι έρευνες συνεχίστηκαν μέχρι τη δύση του Ηλίου, χωρίς να βρεθεί το όπλο, και θα συνεχιστούν το πρωί της Πέμπτης

Ο δράστης μεταφέρθηκε στο κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη επιχείρηση για την ανεύρεση άλλων δύο ατόμων, αλβανικής καταγωγής, οι οποίοι τον κάλυπταν.

Με σχετική εισαγγελική διάταξη η Αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία ταυτότητας και τη φωτογραφία (αριστερά) του κατηγορούμενου.»

Σκέφτηκα λοιπόν πως ταιριάζει τέλεια με το άρθρο που ήθελα να γράψω και ήδη έχετε διαβάσει το 1 μέρος, με τίτλο «μετανάστες ή εξωτερική πολιτική;» Εσείς τι απ’ τα 2 πιστεύετε πως είναι; Εγώ υποστηρίζω κυρίως το 2. Με όλα αυτά που ακούω και βλέπω δεν μου φαίνεται παράξενο κάποια χώρα σαν την Αλβανία, να βάλει κάποιον να καθαρίζει κόσμο με το έτσι θέλω. Ο άνθρωπος αυτός μπορεί να μην έχει ψυχολογικά, δεν τον δικαιολογώ, αλλά μπορεί να αμείβεται για να το κάνει. Το συγκεκριμένο άτομο το έχει ξανακάνει άλλες 2 φορές αυτό. Στις 31-10-14 στο Μεταξουργείο και στις  6-11-14 στην Αριστοτέλους 106.

Σε τέτοιον κόσμο ζούμε. Πρέπει να κάνουμε ότι περνά απ’ το χέρι μας για να τον αλλάξουμε προς το καλύτερο. Και ο Θεός βοηθός!!!...

 Γ. Διαμαντής

Ελλάς η "Ομαδάρα" σου...

Είναι γεγονός πως τον τελευταίο καιρό η Εθνική Ελλάδα έχει πάρει την κάτω βόλτα όσον αφορά την απόδοσή της στο ποδόσφαιρο. Παρ’ όλο που δεν υπάρχει μια ακριβής εξήγηση για αυτό το γεγονός, οι περισσότεροι το αποδίδουν στο γεγονός του νέου προπονητή. Εντάξει, δεν αντιλέγω, πάντα υπάρχει εκνευρισμός, άγχος ή οτιδήποτε και δεν παίζουμε καλά θα πρέπει να δούμε το θέμα από όλες τις οπτικές γωνίες:

·                     Σαφώς ο νέος προπονητής (Κλαούντιο Ρανιέρι) ακολουθεί ένα διαφορετικό σύστημα και ίσως να πάρει λίγο καιρό στους παίκτες να προσαρμοστούν.

·                     Παίκτες μεγάλης κλάσης όπως ο Καραγκούνης ή ο Κατσουράνης αποσύρθηκαν λόγω μεγάλης ηλικίας (για το ποδόσφαιρο). Αυτοί οι δύο παίκτες ήταν οι μόνοι που είχαν απομείνει από την θρυλική ομάδα του 2004, συνεπώς οι πιο έμπειροι παίκτες.

·                     Το νέο σύστημα του Κλαούντιο Ρανιέρι περιλαμβάνει κυρίως νέους παίχτες, σαφώς με ταλέντο, αλλά και με λιγότερη ή μηδαμινή εμπειρία από ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αυτό, λοιπόν, αφήνει έξω από την 11άδα πολλές παλιές καραβάνες.

Αυτές λοιπόν, είναι οι επικρατέστερες γνώμες που υπάρχουν από τις επικές αποτυχίες της Ελλάδας (νησιά Φερόες-Ελλάδα 1-0) (Ελλάδα-Σερβία 0-2 Φιλικό).                                

Πιθανόν να ξέχασα κάτι, αλλά κι έτσι να είναι, παρακαλώ γράψτε στα σχόλια τη γνώμη σας/ μια κριτική έστω.

Κ.Κ. Μαθητής Γυμνασίου

Μετανάστες ή Εξωτερική Πολιτική; (1)

Μετανάστες ή Εξωτερική Πολιτική;  

 Τα 14 χρόνια παρατηρείται «τραγική» άνοδος στον αριθμό των μεταναστών στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα:   Κατά τα έτη  2000 - 2014, η Ελλάδα έγινε πόλος έλξης εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών λαθρομεταναστών, όχι μόνο από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες αλλά από ολόκληρο τον κόσμο με αποτέλεσμα περίπου το 10% του πληθυσμού της χώρας να αποτελείται από μετανάστες από χώρες εκτός Ε.Ε.

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν ένα αρκετά μεγάλο μέρος της χώρας μας (που αυξάνεται συνεχώς) καταλαμβάνεται από λαθρομετανάστες. Πολλοί από αυτούς όταν εισέρχονται στην Ελλάδα συλλαμβάνονται και οδηγούνται  «στο κέντρο κράτησης μεταναστών στο χωριό Φυλάκιο»  το οποίο βρίσκεται  στον Έβρο αλλά και σε άλλα μέρη.(βλ. εικόνα)

Σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα οι συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα κράτησης μεταναστών είναι τραγικές και απάνθρωπες καθώς επικρατεί συνωστισμός.

Πανοραμική εικόνα του κέντρου κράτησης μεταναστών στο χωριό Φυλάκιο στον Έβρο.

Επίσης πολλοί από αυτούς, όπως είναι  λογικό πεθαίνουν μέσα στα κέντρα αυτά, από ασθένειες όπως αναφέραμε πιο πάνω και θάβονται σε αυτούς τους μικρούς λοφίσκους όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες.

Τάφοι λαθρομεταναστών στο νεκροταφείο Σιδηρούς Έβρου.

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η ζωή κάποιων λαθρομεταναστών που τους «πιάνει ο νόμος». Αυτά είχα να πω σε αυτό το πρώτο μέρος του θέματος που αναπτύσσουμε. Στο δεύτερο μέρος θα αναλυθούν κάποιες πράξεις των λαθρομεταναστών αλλά και τον νόμιμων μεταναστών                                                         που κάποιοι τις αποκαλούν ως εξωτερική πολιτική των άλλων χωρών…

    Σας ευχαριστώ πολύ

Γ. Διαμαντής

Yπουργός που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα...

Yπουργός που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα...

Στις ειδήσεις της 10 Νοεμβρίου 2014 στη ιστοσελίδα http://www.in.gr/  http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1231362495 διάβασα το εξής άρθρο:

Νέο Δελχί, Ινδία

   Λάτρης της γιόγκα, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι αποφάσισε να συμπεριλάβει στον ανασχηματισμό της κυβέρνησης και έναν υπουργό... γιόγκα.

   Ο υπουργός θα είναι επιφορτισμένος, μεταξύ άλλων, με την προώθηση της αγιουρβέδα -του πανάρχαιου ινδικού συστήματος Ιατρικής- της γιόγκα, της ομοιοπαθητικής και άλλων εναλλακτικών θεραπειών.

   Τη θέση ανέλαβε ο πρώην υπουργός Τουρισμού, Σριπάντ Γέσο Νάικ.

Το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο αποτελούσε μέχρι χθες τμήμα του χαρτοφυλακίου του υπουργείου Υγείας.

   Ο εθνικιστής και ινδουιστής Μόντι είναι χορτοφάγος, ασκείται καθημερινά στη γιόγκα και τον Σεπτέμβριο ζήτησε από τα Ηνωμένα Έθνη να εξετάσουν την καθιέρωση Παγκόσμιας Ημέρας της Γιόγκα.

   Στη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ο Μόντι συζήτησε, μάλιστα, για τη γιόγκα με τον Μπαράκ Ομπάμα στο δείπνο που του παρέθεσε ο αμερικανός πρόεδρος στον Λευκό Οίκο.

   Ο Ν. Μόντι προχώρησε σε ευρύ ανασχηματισμό το βράδυ της Κυριακής, στοχεύοντας στην επίσπευση των μεταρρυθμίσεων και στην αναζωογόνηση της οικονομίας της χώρας.

   Καταλαβαίνετε λοιπόν πως η κατάσταση έχει ξεφύγει… Η γιόγκα έχει διεισδύσει, εκτός από τις πολεμικές τέχνες ακόμα και στον αθλητισμό. Συμμαθητές μου, πριν ξεκινήσουν το άθλημα που κάνει ο κάθε ένας κάνουν όλοι πρώτα γιόγκα για να «χαλαρώσουν» και καλά, απ’ το φόρτο του σχολείου.

   Μήπως όμως τελικά δεν είναι ένας απλός «τρόπος χαλάρωσης» για τους, συγνώμη για τη έκφραση, ηλίθιους, αλλά ένα πανίσχυρο όπλο υπέρ της Παγκοσμιοποίησης; Γιατί άραγε να μην υπάρχει χώρα που δεν κάνει μαθήματα γιόγκα; Σε λίγο μάλιστα όλες οι χώρες θα έχουν και υπουργό που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα. Τελικά  τίποτα δεν είναι τυχαίο…(!) Πρέπει να τα κοιτάμε σοβαρά τα πράγματα και όχι αστεία, διότι δίνουμε  θάρρος σε άτομα που είναι εντελώς ανήθικα, στην καλύτερη περίπτωση. 

                Γ. Διαμαντής

Η κριτική του blog μας, από έναν αναγνώστη μας...

            Έχω επισκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν το blog "μικροί φίλοι της αλήθειας", και πάντα με τον ίδιο ενθουσιασμό. Μου αρέσει η προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά. Πραγματικά, δεν ξέρω και πολλές περιπτώσεις στην Ελλάδα όπου υπάρχει τέτοια δραστηριοποίηση των παιδιών. Αυτό αποσκοπεί σε καλό, καθώς τα παιδιά πρέπει από μικρά να είναι μέσα στα πράγματα και να έχουν γνώση του τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτά τα παιδιά κάνουν κάτι παραπάνω από τον μέσο όρο, και μπράβο τους. Δεν νομίζω πως κάθε άνθρωπος την σήμερον ημέρα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να πραγματοποιήσει τα όνειρα τα οποία έχει για το μέλλον της πατρίδας του.

            Και ναι, σε σένα μιλάω, κύριε, που έχεις καθίσει αναπαυτικά στην καρέκλα σου μπροστά από τον υπολογιστή και διαβάζεις απαθής αυτό το κείμενο. Σοβαρά τώρα, όλα αυτά τα χρόνια τι άλλο έχεις κάνει εκτός από το να λες κάθε φορά που διαβάζεις τέτοια πράγματα «Δίκιο έχουν αυτοί οι άνθρωποι. Αν όλος ο κόσμος σκεφτόταν έτσι, τότε η Ελλάδα θα είχε πάει μπροστά». Καλά όλα αυτά, αλλά σου πέρασε ποτέ από το μυαλό η ιδέα πως ίσως κι εσύ αποτελείς ένα (αν και μικρό) αναπόσπαστο σύνολο του κόσμου αυτού, όπως τον αποκαλείς; Όλα αυτά τα χρόνια εκτός από το να παθιάζεσαι με ότι σωστό βγει και πει ο κάθε κύριος Χ ή Υ, και το να μην ψηφίζεις αυτούς που δεν πρέπει (αν κι αυτό το κάνεις) τι άλλο έκανες; Δε λέω, κι αυτό καλό είναι αλλά δεν νομίζεις πως θα έπρεπε να παραδειγματιστείς; Αυτά είναι παιδιά, αυτό είναι το καλύτερο που μπορούν να κάνουν. Κι εσύ, θέλεις να αφήσεις κάτι παιδιά να σε κάνουν ρεζίλι; Δεν νομίζω. Οπότε, ξέρεις τι μπορείς και τι πρέπει να κάνεις, εγώ επί του παρόντος δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Αν σέβεσαι έστω και λίγο τον εαυτό σου ή το χώμα που πατάς, ποτισμένο με τα αίματα χιλιάδων ηρώων για την ελευθερία σου, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Αν οι πράξεις σου δεν έχουν αντίκτυπο, δεν πειράζει. Μην απογοητεύεσαι. Έκανες το πρώτο βήμα κι αυτό είναι που μετράει. Όποιος δεν παραδειγματίστηκε, κακό δικό του. Εσύ να κάνεις το ΚΑΘΗΚΟΝ σου και τα άλλα θα έρθουν εν καιρώ.

            Για άλλη μια φορά θέλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου στα παιδιά για την προσπάθεια που κάνουν, και τις ευχές μου αυτό το site να συνεχίσει και να μεγαλώσει περισσότερο στο μέλλον, το οποίο στο κάτω-κάτω εξαρτάται από νέα παιδιά όπως αυτά.

ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Μια νεανική κοινωνία

  Αν κάποιος παρατηρήσει από μια γωνιά τον σημερινό «πολιτισμένο» κόσμο μας όλοι ξέρουν πως θα δει αμέτρητους θλιμμένους ανθρώπους χωρίς πραγματική επιθυμία για ζωή.  Αυτό ίσως να εξηγείται εύκολα όσον αφορά  εκείνους που η ηλικία τους προχώρησε πια. Μα πως γίνεται αυτή η νόσος να βρίσκει κυρίως  τους νέους; Τι θέλουν τελικά οι νέοι για να ζωντανέψουν;

Οι νέοι σήμερα δε πεθαίνουν στη πλειοψηφία τους στη χώρα μας ούτε από πείνα και δίψα, ούτε από ασθένειες, ούτε από οτιδήποτε άλλο παρά από μοναξιά, από έλλειψη δημιουργικότητας, από έλλειψη της Αλήθειας.

  Όπου κι αν απευθυνθεί ο νέος είναι όλοι δίπλα του για να του προσφέρουν μια έτοιμη και εύπεπτη ,ανάλογα με την περίπτωση, λύση. Ένα έτοιμο, «κατεψυγμένο» νόημα στη ζωή του και είτε τα συστατικά του γράφουν πάνω δεξιά, σοσιαλισμός, ναζισμός, μια κάποια αφηρημένη θρησκευτικότητα, αναρχία, κομμουνισμός, καπιταλισμός, οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας ή μουσικής κουλτούρας και τα λοιπά, όλα οδηγούν στον ίδιο προορισμό. Όλοι ζητάνε να ρουφήξουν τη νεότητα των νέων. Τους αρπάζουν τον πλούσιο σε συναισθήματα κόσμο τους, τους αρπάζουν την επαναστατικότητα, την οργή, την δημιουργικότητα, την αγάπη και τον έρωτα τους για να τα χειριστούν όπως εκείνοι θέλουν.

Είναι καιρός να πούμε το δικό μας όχι, έστω μια μέρα μετά από την εορτή της μνήμης του μεγάλου ΟΧΙ. Ολόκληρο το σύστημα που μας περιβάλλει πρέπει να απαξιωθεί γιατί έδωσε εξετάσεις κι απέτυχε, γιατί βλέπουμε τι είδους κόσμο οραματίστηκε και δημιούργησε. Δεν θα τους συγχωρήσουμε ποτέ αφού ενώ μπορούσαν να μιμηθούν το έργο ανθρώπων όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας ειρωνεύονται και είναι πάντα με έναν λόγο έτοιμο στα χείλη γεμάτο ξιπασμένη κριτική. Που ήταν εκείνοι οι ιδεολόγοι του καναπέ όταν ο Ι.Κ μαχόταν ως υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας όχι μόνο για τα δικαιώματα της Ελλάδος αλλά και για κάθε πονεμένο λαό πάνω στην γη; Όπως διαβάζουμε στο εγκυρότερο site από όσα ασχολούνται με την προσωπικότητα του (βλ www.kapodistrias.info) ο Ι.Κ. το 1818 σε συνέδριο των μεγάλων δυνάμεων υποστήριξε πως ο μοναδικός τρόπος για να εξασφαλιστεί η ειρήνη μεταξύ των κρατών είναι να δοθεί η δυνατότητα και στις πιο μικρές χώρες να αποκτήσουν δικό τους σύνταγμα αλλιώς προϊδοποιούσε ότι οι επαναστάσεις θα είναι αναπόφευκτες.   Ακόμα πάλεψε για την εξάλειψη της πειρατείας, την δημόσια καταδίκη της αρχής των επεμβάσεων σε ξένες υποθέσεις και την βαθμιαία ανεξαρτητοποίηση των αποικιών. Τέλος στο ίδιο συνέδριο προσπάθησε να πετύχει την κατάργηση του δουλεμπορίου από την Αφρική προτείνοντας την δημιουργία ανεξάρτητου οργανισμού με ανεξάρτητο στρατό γα τον σκοπό αυτό. Φυσικά οι μεγάλες δυνάμεις αντιστάθηκαν σε όλες τις παραπάνω εισηγήσεις αφού θα έπρεπε να θυσιάσουν τα τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση κάθε αδυνάτου (τα κηρύγματα για ελευθερία, ισότητα, δικαιώματα, διαφωτισμό ήταν βλέπετε μόνο για εσωτερική κατανάλωση…). Χαρακτηριστικότερο όλων είναι ότι για την προστασία των Αφρικανών δούλων χρειάστηκαν 67 χρόνια(!) για να συμφωνήσει το Ευρωπαϊκό συμβούλιο. Στην Ελλάδα ότι εκείνος έχτισε σε τρία χρόνια χρειάστηκαν οι σημερινοί πολιτικοί κι οι πρόγονοι τους διακόσια για να τα καταστρέψουν όλα. Τι ήταν όμως αυτό που τον έκανε να θυσιάσει ακόμη και την ίδια του ζωή ενώ οι σημερινοί πολιτικοί θυσιάζουν τους πολίτες τους; Ήταν μήπως ανόητος ενώ σήμερα είναι οι έξυπνοι; Όχι φυσικά, απλώς έβαλε ένα αδιαπέραστο όριο στην ανθρώπινη ματαιοδοξία. Πίστευε βαθιά στον Θεό και στις οδηγίες του. Σήμερα οι πολιτικοί μας πιστεύουν στον Θεό σε κάθε προεκλογική περίοδο ενώ κάθε μέρα πιστεύουν στην ηθική που τους υπαγορεύει η κοιλιά τους, πιστεύουν στα χρήματα και σε κάθε απόλαυση… εμείς όμως πώς τους πιστέψαμε;

Είναι καιρός τουλάχιστον εμείς οι νεότεροι να μην συμβιβαστούμε με τίποτα πια. Αρκετά ζήσαμε στο ψέμα και την αδράνεια. Ας χτίσουμε μια νέα κοινωνία από Καποδίστριες, ο καθένας στον βαθμό που μπορεί κι αν ένας μόνος του κατάφερε να τα βάλει με όλη την ανθρωπότητα και να την νικήσει υπάρχει άραγε κάτι αδύνατο; 

                                                                                           Ένας μικρός φίλος της Αλήθειας

                                                                                                 Γ. Βουρνάς