Yπουργός που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα...

Yπουργός που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα...

Στις ειδήσεις της 10 Νοεμβρίου 2014 στη ιστοσελίδα http://www.in.gr/  http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1231362495 διάβασα το εξής άρθρο:

Νέο Δελχί, Ινδία

   Λάτρης της γιόγκα, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι αποφάσισε να συμπεριλάβει στον ανασχηματισμό της κυβέρνησης και έναν υπουργό... γιόγκα.

   Ο υπουργός θα είναι επιφορτισμένος, μεταξύ άλλων, με την προώθηση της αγιουρβέδα -του πανάρχαιου ινδικού συστήματος Ιατρικής- της γιόγκα, της ομοιοπαθητικής και άλλων εναλλακτικών θεραπειών.

   Τη θέση ανέλαβε ο πρώην υπουργός Τουρισμού, Σριπάντ Γέσο Νάικ.

Το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο αποτελούσε μέχρι χθες τμήμα του χαρτοφυλακίου του υπουργείου Υγείας.

   Ο εθνικιστής και ινδουιστής Μόντι είναι χορτοφάγος, ασκείται καθημερινά στη γιόγκα και τον Σεπτέμβριο ζήτησε από τα Ηνωμένα Έθνη να εξετάσουν την καθιέρωση Παγκόσμιας Ημέρας της Γιόγκα.

   Στη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ο Μόντι συζήτησε, μάλιστα, για τη γιόγκα με τον Μπαράκ Ομπάμα στο δείπνο που του παρέθεσε ο αμερικανός πρόεδρος στον Λευκό Οίκο.

   Ο Ν. Μόντι προχώρησε σε ευρύ ανασχηματισμό το βράδυ της Κυριακής, στοχεύοντας στην επίσπευση των μεταρρυθμίσεων και στην αναζωογόνηση της οικονομίας της χώρας.

   Καταλαβαίνετε λοιπόν πως η κατάσταση έχει ξεφύγει… Η γιόγκα έχει διεισδύσει, εκτός από τις πολεμικές τέχνες ακόμα και στον αθλητισμό. Συμμαθητές μου, πριν ξεκινήσουν το άθλημα που κάνει ο κάθε ένας κάνουν όλοι πρώτα γιόγκα για να «χαλαρώσουν» και καλά, απ’ το φόρτο του σχολείου.

   Μήπως όμως τελικά δεν είναι ένας απλός «τρόπος χαλάρωσης» για τους, συγνώμη για τη έκφραση, ηλίθιους, αλλά ένα πανίσχυρο όπλο υπέρ της Παγκοσμιοποίησης; Γιατί άραγε να μην υπάρχει χώρα που δεν κάνει μαθήματα γιόγκα; Σε λίγο μάλιστα όλες οι χώρες θα έχουν και υπουργό που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα. Τελικά  τίποτα δεν είναι τυχαίο…(!) Πρέπει να τα κοιτάμε σοβαρά τα πράγματα και όχι αστεία, διότι δίνουμε  θάρρος σε άτομα που είναι εντελώς ανήθικα, στην καλύτερη περίπτωση. 

                Γ. Διαμαντής