Πρότυπα ή αχώριστοι φίλοι;

 Πρότυπα ή αχώριστοι φίλοι;

Καθώς διάβαζα τις ειδήσεις  τις 16-12-2014 είδα ένα βίντεο με τον Σαμαρά -όχι τον πολιτικάντη, αλλά τον ποδοσφαιριστή- που είχε πάρα πολλά σχόλια. Μου κίνησε λοιπόν την περιέργεια και το είδα. Και πραγματικά, αυτό που είδα τα πρώτα  50 δευτερόλεπτα ήταν πραγματικά πολύ συγκινητικό. Δείτε το video: http://video.in.gr/intro/#1871723

Πιστεύω πως ο Σαμαράς δεν είναι μόνο ένα πρότυπο για τον μικρό αλλά ένα απίστευτος φίλος, που δεν κάνει ρατσιστικές επιλογές, ούτε σε θέματα υγείας, ούτε για την   χώρα προέλευσης, ούτε τίποτα. Έχουν μεταξύ τους αγνή αγάπη. Ενώ αυτές τις μέρες πέθανε ο πολυαγαπημένος του παππούς, πήγε στην απονομή βραβείων να δει και τον πολυαγαπημένο του φίλο, -με σύνδρομο down που όπως λέει, είναι ο μόνος που τον ενθαρρύνει να συνεχίσει καθώς του δίνει χαρά αυτό το χαμόγελο.

Λίγοι Έλληνες το έχουν κρατήσει αυτό το στοιχείο. Ένα στοιχείο που είναι προϋπόθεση για πολλά πράγματα.

Γ. Διαμαντής

Ελληνάρα… Εσύ και η Γαϊδουριά σου!

Σήμερα, ένα κοντινό μου και πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο, μου έστειλε ένα συγκλονιστικότατο e-mail το οποίο σας ο παραθέτω λίγο πιο κάτω. Πραγματικά δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτήν την γαϊδουριά που «μαστιγώνει» το λαό μας. Και σαν να μην έφτανε αυτό σχολιάζουμε συνεχώς τους ανθρώπους του εξωτερικού, δήθεν ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε οι ευγενικοί, καλοπροαίρετοι, ποτέ καχύποπτοι και άλλα πολλά. Όχι κυρίες και κύριοι, μόνο ηλίθιοι είμαστε, που καθόμαστε και ακούμε τους «πολιτικούς» μας και τις σπουδαίες αμπελοσοφίες τους. Σα δεν τρεπόμαστε λέω εγώ, που έχουμε το θράσος να  κρίνουμε και τους αλλοεθνείς. Διαβάστε και δείτε παρακάτω. Θα καταλάβετε τι εννοώ:

 ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ Η.Π.Α.

Έδωσαν σε άστεγο πίτσα, και αυτό που έκανε θα σας αφήσει άφωνους.

Στην αρχή του βίντεο, οι νεαροί ρωτάνε περαστικούς που τρώνε έξω από fast food να τους δώσουν λίγο από το φαγητό τους γιατί πεινάνε, σύμφωνα πάντα με το σενάριο. Κανείς δεν αποκρίνεται θετικά.
Στη συνέχεια τα μέλη της ομάδας, προσφέρουν σε έναν άστεγο μια πίτσα. Ο πρώτος νεαρός που δεν είχε εμφανιστεί αρχικά στον άστεγο, απευθύνεται στον άνθρωπο που δέχθηκε το φαγητό και του ζητάει ένα κομμάτι για να ξεγελάσει την πείνα του. Και εκείνος δεν του αρνείται, αλλά του το προσφέρει απλόχερα.
Το περιστατικό κατεγράφη με κρυφή κάμερα, ενώ οι συμμετέχοντες της ομάδας είχαν πάνω τους μικρόφωνα για να "πιάσουν" τους διαλόγους.

Το τέλος του βίντεο είναι πραγματικά συγκινητικό.
(VIDEO):

https://www.youtube.com/watch?v=1fC6RP6tZ1Q

Βλέπετε λοιπόν την ανθρωπιά που υπάρχει στην καθημερινή ζωή των Αμερικανών, αλλά και όχι μόνο. Στο παρακάτω video βλέπετε και την Ρωσική ανθρωπιά, σε δύσκολες και καθημερινές δυσκολίες. Δείτε:

https://www.youtube.com/watch?v=02I8tQnWIJo

Είναι τα 2 βίντεο που με έχουν «αγγίξει» πιο πολύ από όποια άλλα έχω δει μέχρι τώρα.

Δεν έχω άλλα λόγια να πω. Θα ήθελα να μην παρεξηγηθώ με αυτό που έγραψα στην πρώτη παράγραφο, αλλά υπάρχει η πλειοψηφία του Έλληνα που είναι τέτοια.

 Γ. Διαμαντής.

Αναζητώντας τα χαμένα πρότυπα:

       Μητροπολίτης Σεβαστιανός                                                     

Με αφορμή την συμπλήρωση εκατό ετών από τον αυτονομικό αγώνα της Βορείου Ηπείρου καθώς και των είκοσι από την κοίμηση του μητροπολίτη Σεβαστιανού την Κυριακή 7/12 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση μνήμης και τιμής από την ΣΦΕΒΑ με ομιλητή τον  Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως κο Ανδρέα. Βρεθήκαμε κι εμείς εκεί έχοντας την ευκαιρία να γνωρίσουμε έναν αληθινό επαναστάτη και αγωνιστή πολύ μακριά από τους σημερινούς καλοταϊσμένους που τελικά υπηρετούν το σύστημα το οποίο τόσο απεχθάνονται. Ο μητροπολίτης Σεβαστιανός κατάφερε να φέρει στην επικαιρότητα ένα θέμα για το οποίο στην Ελλάδα επικρατούσε πλήρης άγνοια. Η τότε κομμουνιστική  Αλβανία έχοντας καταπατήσει  από το 1914 την συνθήκη αναγνώρισης της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου ασκούσε πρωτοφανείς διώξεις στους Έλληνες κατοίκους. Απαγορευόταν να μιλούν την ελληνική γλώσσα, φυλακίζονταν εάν έκαναν τον σταυρό τους, Εκκλησίες γκρεμίζονταν ή μετατρέπονταν σε αποθήκες και κινηματογράφους, ιερείς ξυρίζονταν και αποσχηματίζονταν… Αυτό που ζητούσε ο Σεβαστιανός ήταν η πολιτεία να στρέψει την προσοχή της στο θέμα και να υπερασπιστεί τους εκεί Έλληνες δεδομένου ότι η Ελλάδα είχε και νομικά το δίκαιο με το μέρος της. Όμως οι λεγόμενοι πατριώτες τον κατηγόρησαν πως άνοιξε ένα ακόμα μέτωπο την ώρα που το όλο ζήτημα αγνοούνταν ενώ οι αριστεροί τον αποκαλούσαν φασίστα και οπαδό της επεκτατικής πολιτικής. Ωστόσο ο αγώνας είχε αρχίσει. Πλήθος ανθρώπων ευαισθητοποιούνταν και έσπευδε να συμπαρασταθεί με συλλαλητήρια και αποστολή τροφίμων και ρούχων στον δοκιμαζόμενο Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου αλλά και προς το κύμα εκείνων που κατάφερναν να διαφύγουν στην Ελλάδα παρά τον συσκοτισμό που επιμελώς  καλλιεργούσαν τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί της χώρας. Τον συντονισμό του αγώνα είχε αναλάβει η ΣΦΕΒΑ (Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα).

Στην μια και μοναδική φορά που κάλεσαν τον μητροπολίτη Σεβαστιανό στην τηλεόραση εκείνος κατάφερε με έναν μοναδικό τρόπο να ξεσκεπάσει την υποκρισία που επικρατούσε από όλες τις μεριές και το κυριότερο, το πέτυχε χωρίς να φωνάζει, χωρίς εμπάθεια ή προσπάθεια να μειώσει τον οποιοδήποτε όσο παράλογα κι αν στεκόταν. Έθετε μονάχα τον πιο αυτονόητο προβληματισμό διερωτώμενος για το πώς εξηγείται να παλεύουμε –και καλώς το κάνουμε- για τα ανθρώπινα δικαιώματα  στην Νικαράγουα και να αδιαφορούμε για τα αδέλφια μας. Κι όμως γι αυτήν τη πολύ εύλογη απορία του μισήθηκε τόσο πολύ από κάθε πλευρά του πολιτικού κατεστημένου της εποχής.

Έτσι πέρασαν είκοσι χρόνια κι ακόμη κυριαρχεί η ίδια υποκρισία. Οι δήθεν υπερασπιστές της πατρίδος με τους φλογερούς τους λόγους κάθε μέρα με τις πράξεις τους αποδεικνύουν πως για το μόνο που αγωνίζονται είναι ο προσωπικός τους πλουτισμός. Από την άλλη οι αυτοαποκαλούμενοι εκπρόσωποι της κοινωνικής δικαιοσύνης και της επαναστατικότητας κάθε μέρα καταπατούν οποιαδήποτε έννοια πατρίδας έχει απομείνει. Είναι πράγματι συνεπείς με την ιδεολογία τους αλλά θα πρέπει να διαλέξουν και έναν από τους δύο ακόλουθους τίτλους- προσδιορισμούς της –προσωπικότητας τους: Εκείνον του ηλιθίου ή εκείνον του μεγαλύτερου προδότη στην ελληνική ιστορία. Γιατί πώς αλλιώς εξηγείται να αδιαφορεί κανείς για την συρρίκνωση της πατρίδας του; Ή ηλίθιος είναι που δεν αναρωτιέται για το πως θα χωρέσει αυτός και συναγωνιστές του σε μια Ελλάδα μισή  ή προδότης αφού ήδη έχει μεταφέρει τα κέρδη του από τα ψέματα που μας πουλάει σε κάποια τράπεζα του εξωτερικού ενώ κι ο ίδιος είναι σε ετοιμότητα για να εξαφανιστεί με την πρώτη ευκαιρία…

Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους όπως ο μητροπολίτης Σεβαστιανός πιο πολύ από ποτέ σήμερα. Κυρίως όμως έχουμε ανάγκη από την στοιχειώδη λογική. Ας τον ακούσουμε κι ας τον αφήσουμε να μας μεταδώσει την μοναδική αγάπη του για τον άνθρωπο σε μια εποχή που ο καθένας μας ζει στον δικό του αυτισμό.

https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=FP_IxwtWXj4

                                                                                                                Γ.Β.

Ελλάς η "Ομαδάρα" σου (2)

Ελλάς η "Ομαδάρα" σου

            Δεν έχω λόγια. Πραγματικά, χθες μπήκα στο sport24.gr για να δω μήπως υπάρχουν εξελίξεις, και στην τελευταία ενημέρωση που είδα, έλεγε πως πέσαμε στην παγκόσμια κατάταξη 7 θέσεις, δηλαδή όπου βρισκόμασταν το 2003. Εντάξει, αναμενόμενο ήταν με τις εμφανίσεις μας, αλλά δεν είναι τόσο αυτό που με ταρακούνησε. Το σημείο όπου πραγματικά έπεσα από τα σύννεφα, ήταν εκεί που έγραφε ότι μετά από τον αγώνα μας με τα νησιά Φερόε, ανέβηκαν 82 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη. Συγχαρητήρια Ελλάς, συνέχισε έτσι. Όπου να’ναι θα λάβεις κάποιον τίτλο για τις πράξεις φιλανθρωπίας σου, ανεβάζοντας μερικές δεκάδες θέσεις την Αλβανία, την Βουλγαρία και άλλες χώρες (εάν βέβαια δεν πέσουμε πιο χαμηλά από αυτές).

            Και για να ξεκαθαρίσω κάτι, δεν κατηγορώ ούτε τον προπονητή, ούτε τους παίκτες (τουλάχιστον όχι απόλυτα). Οι άνθρωποι έβγαλαν τον καλύτερό τους εαυτό. ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΛΟΙΠΟΝ;

            Η προσωπική μου άποψη είναι πως η ευθύνη ανήκει στους αρχηγούς της ομάδας, που διάλεξαν αυτόν τον προπονητή. Δε λέω, πολύ καλός στο επάγγελμα, έχοντας κερδίσει διακρίσεις, τίτλους και τιμές. Και κατανοώ το σκεπτικό αυτών που τον διάλεξαν. Πιστεύω απλώς, ότι το πρόβλημα είναι πως ποτέ άλλοτε δεν είχε ασχοληθεί με το ελληνικό ποδόσφαιρο, ούτε είχε προπονήσει ποτέ ελληνική ομάδα, με αποτέλεσμα να βρίσκεται μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο, το οποίο να μην μπορεί να χειριστεί. Εννοώ, με άλλα λόγια, πως ο Φερνάντο Σάντος (ίσως ο καλύτερος προπονητής της Εθνικής Ελλάδος) χειρίστηκε τόσο καλά το θέμα γιατί είχε ασχοληθεί πρωτύτερα με το ελληνικό ποδόσφαιρο (στον ΠΑΟΚ).

            Υ.Γ.: Το blog στο οποίο ανεβαίνουν τα άρθρα μου ασχολείται κυρίως με την πολιτική και τα σημαντικά προβλήματα όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου. Ο μόνος λόγος που γράφω για το ποδόσφαιρο, είναι πως εάν χειριστούμε καλά το θέμα μπορεί να αποφέρει κάποια έσοδα στην Ελλάδα, αλλά και να ανεβάσει την αυτοπεποίθησή μας.

Κ.Κ. μαθητής γυμνασίου

Μετανάστες ή Εξωτερική Πολιτική; (2)

Σήμερα καθώς διάβαζα τις ειδήσεις (στο in.gr) τη ημέρας είδα και την είδηση που ανακοίνωνε τη σύλληψη του Αλβανού παρανοϊκού που τραυμάτισε με καλάσνικοφ 15 άτομα σε ένα νυχτερινό κέντρο στο Μικρολίμανο, το προηγούμενο Σάββατο. Συγκεκριμένα το άρθρο έλεγε:

«Συνελήφθη σε αστυνομική επιχείρηση ο δράστης που είχε πυροβολήσει με καλάσνικοφ εναντίον πελατών μέσα σε νυχτερινό κέντρο στο Μικρολίμανο, τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 15 άτομα. Το όπλο της επίθεσης ψάχνει το Λιμενικό στην παραλία του Μικρολίμανου.

Ο 31χρονος Αρμπέρ (ή Αλμπερτ) Μπάκο, αλβανός υπήκοος, συνελήφθη σε ισόγειο διαμέρισμα στου Ζωγράφου, στα όρια με του Γουδή. Μαζί του συνελήφθη και 23

χρονος ομοεθνής του, στο σπίτι του οποίου κρυβόταν.

Για την υπόθεση των πυροβολισμών – τραυματισμών στον Πειραιά έχει σχηματιστεί σε βάρος του 31χρονου συλληφθέντα ποινική δικογραφία για απόπειρα ανθρωποκτονίας με πρόθεση, κατά συρροή, διακεκριμένη περίπτωση οπλοφορίας και οπλοχρησία. Σε βάρος του φερόμενου συνεργού του σχηματίστηκε επίσης δικογραφία για υπόθαλψη εγκληματία.

Η κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων ήταν έντονη από τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης, και είχε εστιαστεί στην περιοχή της Κυψέλης.

Στην κινητοποίηση συμμετείχαν η Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής, ισχυρές δυνάμεις των ΕΚΑΜ, της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής Εγκληματικότητας (ΟΠΚΕ) και δεκάδες άλλοι αστυνομικοί.

Άνδρες του Λιμενικού Σώματος έψαξαν στην παραλία του Μικρολίμανου, από την πλευρά του Ναυτικού Ομίλου, για το «καλάσνικοφ» το οποίο ο δράστης χρησιμοποίησε στην επίθεση και εκτιμάται ότι πέταξε στο σημείο εκείνο. Οι έρευνες συνεχίστηκαν μέχρι τη δύση του Ηλίου, χωρίς να βρεθεί το όπλο, και θα συνεχιστούν το πρωί της Πέμπτης

Ο δράστης μεταφέρθηκε στο κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη επιχείρηση για την ανεύρεση άλλων δύο ατόμων, αλβανικής καταγωγής, οι οποίοι τον κάλυπταν.

Με σχετική εισαγγελική διάταξη η Αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία ταυτότητας και τη φωτογραφία (αριστερά) του κατηγορούμενου.»

Σκέφτηκα λοιπόν πως ταιριάζει τέλεια με το άρθρο που ήθελα να γράψω και ήδη έχετε διαβάσει το 1 μέρος, με τίτλο «μετανάστες ή εξωτερική πολιτική;» Εσείς τι απ’ τα 2 πιστεύετε πως είναι; Εγώ υποστηρίζω κυρίως το 2. Με όλα αυτά που ακούω και βλέπω δεν μου φαίνεται παράξενο κάποια χώρα σαν την Αλβανία, να βάλει κάποιον να καθαρίζει κόσμο με το έτσι θέλω. Ο άνθρωπος αυτός μπορεί να μην έχει ψυχολογικά, δεν τον δικαιολογώ, αλλά μπορεί να αμείβεται για να το κάνει. Το συγκεκριμένο άτομο το έχει ξανακάνει άλλες 2 φορές αυτό. Στις 31-10-14 στο Μεταξουργείο και στις  6-11-14 στην Αριστοτέλους 106.

Σε τέτοιον κόσμο ζούμε. Πρέπει να κάνουμε ότι περνά απ’ το χέρι μας για να τον αλλάξουμε προς το καλύτερο. Και ο Θεός βοηθός!!!...

 Γ. Διαμαντής

Ελλάς η "Ομαδάρα" σου...

Είναι γεγονός πως τον τελευταίο καιρό η Εθνική Ελλάδα έχει πάρει την κάτω βόλτα όσον αφορά την απόδοσή της στο ποδόσφαιρο. Παρ’ όλο που δεν υπάρχει μια ακριβής εξήγηση για αυτό το γεγονός, οι περισσότεροι το αποδίδουν στο γεγονός του νέου προπονητή. Εντάξει, δεν αντιλέγω, πάντα υπάρχει εκνευρισμός, άγχος ή οτιδήποτε και δεν παίζουμε καλά θα πρέπει να δούμε το θέμα από όλες τις οπτικές γωνίες:

·                     Σαφώς ο νέος προπονητής (Κλαούντιο Ρανιέρι) ακολουθεί ένα διαφορετικό σύστημα και ίσως να πάρει λίγο καιρό στους παίκτες να προσαρμοστούν.

·                     Παίκτες μεγάλης κλάσης όπως ο Καραγκούνης ή ο Κατσουράνης αποσύρθηκαν λόγω μεγάλης ηλικίας (για το ποδόσφαιρο). Αυτοί οι δύο παίκτες ήταν οι μόνοι που είχαν απομείνει από την θρυλική ομάδα του 2004, συνεπώς οι πιο έμπειροι παίκτες.

·                     Το νέο σύστημα του Κλαούντιο Ρανιέρι περιλαμβάνει κυρίως νέους παίχτες, σαφώς με ταλέντο, αλλά και με λιγότερη ή μηδαμινή εμπειρία από ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αυτό, λοιπόν, αφήνει έξω από την 11άδα πολλές παλιές καραβάνες.

Αυτές λοιπόν, είναι οι επικρατέστερες γνώμες που υπάρχουν από τις επικές αποτυχίες της Ελλάδας (νησιά Φερόες-Ελλάδα 1-0) (Ελλάδα-Σερβία 0-2 Φιλικό).                                

Πιθανόν να ξέχασα κάτι, αλλά κι έτσι να είναι, παρακαλώ γράψτε στα σχόλια τη γνώμη σας/ μια κριτική έστω.

Κ.Κ. Μαθητής Γυμνασίου

Μετανάστες ή Εξωτερική Πολιτική; (1)

Μετανάστες ή Εξωτερική Πολιτική;  

 Τα 14 χρόνια παρατηρείται «τραγική» άνοδος στον αριθμό των μεταναστών στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα:   Κατά τα έτη  2000 - 2014, η Ελλάδα έγινε πόλος έλξης εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών λαθρομεταναστών, όχι μόνο από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες αλλά από ολόκληρο τον κόσμο με αποτέλεσμα περίπου το 10% του πληθυσμού της χώρας να αποτελείται από μετανάστες από χώρες εκτός Ε.Ε.

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν ένα αρκετά μεγάλο μέρος της χώρας μας (που αυξάνεται συνεχώς) καταλαμβάνεται από λαθρομετανάστες. Πολλοί από αυτούς όταν εισέρχονται στην Ελλάδα συλλαμβάνονται και οδηγούνται  «στο κέντρο κράτησης μεταναστών στο χωριό Φυλάκιο»  το οποίο βρίσκεται  στον Έβρο αλλά και σε άλλα μέρη.(βλ. εικόνα)

Σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα οι συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα κράτησης μεταναστών είναι τραγικές και απάνθρωπες καθώς επικρατεί συνωστισμός.

Πανοραμική εικόνα του κέντρου κράτησης μεταναστών στο χωριό Φυλάκιο στον Έβρο.

Επίσης πολλοί από αυτούς, όπως είναι  λογικό πεθαίνουν μέσα στα κέντρα αυτά, από ασθένειες όπως αναφέραμε πιο πάνω και θάβονται σε αυτούς τους μικρούς λοφίσκους όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες.

Τάφοι λαθρομεταναστών στο νεκροταφείο Σιδηρούς Έβρου.

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η ζωή κάποιων λαθρομεταναστών που τους «πιάνει ο νόμος». Αυτά είχα να πω σε αυτό το πρώτο μέρος του θέματος που αναπτύσσουμε. Στο δεύτερο μέρος θα αναλυθούν κάποιες πράξεις των λαθρομεταναστών αλλά και τον νόμιμων μεταναστών                                                         που κάποιοι τις αποκαλούν ως εξωτερική πολιτική των άλλων χωρών…

    Σας ευχαριστώ πολύ

Γ. Διαμαντής

Yπουργός που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα...

Yπουργός που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα...

Στις ειδήσεις της 10 Νοεμβρίου 2014 στη ιστοσελίδα http://www.in.gr/  http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1231362495 διάβασα το εξής άρθρο:

Νέο Δελχί, Ινδία

   Λάτρης της γιόγκα, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι αποφάσισε να συμπεριλάβει στον ανασχηματισμό της κυβέρνησης και έναν υπουργό... γιόγκα.

   Ο υπουργός θα είναι επιφορτισμένος, μεταξύ άλλων, με την προώθηση της αγιουρβέδα -του πανάρχαιου ινδικού συστήματος Ιατρικής- της γιόγκα, της ομοιοπαθητικής και άλλων εναλλακτικών θεραπειών.

   Τη θέση ανέλαβε ο πρώην υπουργός Τουρισμού, Σριπάντ Γέσο Νάικ.

Το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο αποτελούσε μέχρι χθες τμήμα του χαρτοφυλακίου του υπουργείου Υγείας.

   Ο εθνικιστής και ινδουιστής Μόντι είναι χορτοφάγος, ασκείται καθημερινά στη γιόγκα και τον Σεπτέμβριο ζήτησε από τα Ηνωμένα Έθνη να εξετάσουν την καθιέρωση Παγκόσμιας Ημέρας της Γιόγκα.

   Στη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ο Μόντι συζήτησε, μάλιστα, για τη γιόγκα με τον Μπαράκ Ομπάμα στο δείπνο που του παρέθεσε ο αμερικανός πρόεδρος στον Λευκό Οίκο.

   Ο Ν. Μόντι προχώρησε σε ευρύ ανασχηματισμό το βράδυ της Κυριακής, στοχεύοντας στην επίσπευση των μεταρρυθμίσεων και στην αναζωογόνηση της οικονομίας της χώρας.

   Καταλαβαίνετε λοιπόν πως η κατάσταση έχει ξεφύγει… Η γιόγκα έχει διεισδύσει, εκτός από τις πολεμικές τέχνες ακόμα και στον αθλητισμό. Συμμαθητές μου, πριν ξεκινήσουν το άθλημα που κάνει ο κάθε ένας κάνουν όλοι πρώτα γιόγκα για να «χαλαρώσουν» και καλά, απ’ το φόρτο του σχολείου.

   Μήπως όμως τελικά δεν είναι ένας απλός «τρόπος χαλάρωσης» για τους, συγνώμη για τη έκφραση, ηλίθιους, αλλά ένα πανίσχυρο όπλο υπέρ της Παγκοσμιοποίησης; Γιατί άραγε να μην υπάρχει χώρα που δεν κάνει μαθήματα γιόγκα; Σε λίγο μάλιστα όλες οι χώρες θα έχουν και υπουργό που θα είναι επιφορτισμένος με την προώθηση της γιόγκα. Τελικά  τίποτα δεν είναι τυχαίο…(!) Πρέπει να τα κοιτάμε σοβαρά τα πράγματα και όχι αστεία, διότι δίνουμε  θάρρος σε άτομα που είναι εντελώς ανήθικα, στην καλύτερη περίπτωση. 

                Γ. Διαμαντής

Η κριτική του blog μας, από έναν αναγνώστη μας...

            Έχω επισκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν το blog "μικροί φίλοι της αλήθειας", και πάντα με τον ίδιο ενθουσιασμό. Μου αρέσει η προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά. Πραγματικά, δεν ξέρω και πολλές περιπτώσεις στην Ελλάδα όπου υπάρχει τέτοια δραστηριοποίηση των παιδιών. Αυτό αποσκοπεί σε καλό, καθώς τα παιδιά πρέπει από μικρά να είναι μέσα στα πράγματα και να έχουν γνώση του τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτά τα παιδιά κάνουν κάτι παραπάνω από τον μέσο όρο, και μπράβο τους. Δεν νομίζω πως κάθε άνθρωπος την σήμερον ημέρα κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να πραγματοποιήσει τα όνειρα τα οποία έχει για το μέλλον της πατρίδας του.

            Και ναι, σε σένα μιλάω, κύριε, που έχεις καθίσει αναπαυτικά στην καρέκλα σου μπροστά από τον υπολογιστή και διαβάζεις απαθής αυτό το κείμενο. Σοβαρά τώρα, όλα αυτά τα χρόνια τι άλλο έχεις κάνει εκτός από το να λες κάθε φορά που διαβάζεις τέτοια πράγματα «Δίκιο έχουν αυτοί οι άνθρωποι. Αν όλος ο κόσμος σκεφτόταν έτσι, τότε η Ελλάδα θα είχε πάει μπροστά». Καλά όλα αυτά, αλλά σου πέρασε ποτέ από το μυαλό η ιδέα πως ίσως κι εσύ αποτελείς ένα (αν και μικρό) αναπόσπαστο σύνολο του κόσμου αυτού, όπως τον αποκαλείς; Όλα αυτά τα χρόνια εκτός από το να παθιάζεσαι με ότι σωστό βγει και πει ο κάθε κύριος Χ ή Υ, και το να μην ψηφίζεις αυτούς που δεν πρέπει (αν κι αυτό το κάνεις) τι άλλο έκανες; Δε λέω, κι αυτό καλό είναι αλλά δεν νομίζεις πως θα έπρεπε να παραδειγματιστείς; Αυτά είναι παιδιά, αυτό είναι το καλύτερο που μπορούν να κάνουν. Κι εσύ, θέλεις να αφήσεις κάτι παιδιά να σε κάνουν ρεζίλι; Δεν νομίζω. Οπότε, ξέρεις τι μπορείς και τι πρέπει να κάνεις, εγώ επί του παρόντος δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Αν σέβεσαι έστω και λίγο τον εαυτό σου ή το χώμα που πατάς, ποτισμένο με τα αίματα χιλιάδων ηρώων για την ελευθερία σου, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Αν οι πράξεις σου δεν έχουν αντίκτυπο, δεν πειράζει. Μην απογοητεύεσαι. Έκανες το πρώτο βήμα κι αυτό είναι που μετράει. Όποιος δεν παραδειγματίστηκε, κακό δικό του. Εσύ να κάνεις το ΚΑΘΗΚΟΝ σου και τα άλλα θα έρθουν εν καιρώ.

            Για άλλη μια φορά θέλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου στα παιδιά για την προσπάθεια που κάνουν, και τις ευχές μου αυτό το site να συνεχίσει και να μεγαλώσει περισσότερο στο μέλλον, το οποίο στο κάτω-κάτω εξαρτάται από νέα παιδιά όπως αυτά.

ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Μια νεανική κοινωνία

  Αν κάποιος παρατηρήσει από μια γωνιά τον σημερινό «πολιτισμένο» κόσμο μας όλοι ξέρουν πως θα δει αμέτρητους θλιμμένους ανθρώπους χωρίς πραγματική επιθυμία για ζωή.  Αυτό ίσως να εξηγείται εύκολα όσον αφορά  εκείνους που η ηλικία τους προχώρησε πια. Μα πως γίνεται αυτή η νόσος να βρίσκει κυρίως  τους νέους; Τι θέλουν τελικά οι νέοι για να ζωντανέψουν;

Οι νέοι σήμερα δε πεθαίνουν στη πλειοψηφία τους στη χώρα μας ούτε από πείνα και δίψα, ούτε από ασθένειες, ούτε από οτιδήποτε άλλο παρά από μοναξιά, από έλλειψη δημιουργικότητας, από έλλειψη της Αλήθειας.

  Όπου κι αν απευθυνθεί ο νέος είναι όλοι δίπλα του για να του προσφέρουν μια έτοιμη και εύπεπτη ,ανάλογα με την περίπτωση, λύση. Ένα έτοιμο, «κατεψυγμένο» νόημα στη ζωή του και είτε τα συστατικά του γράφουν πάνω δεξιά, σοσιαλισμός, ναζισμός, μια κάποια αφηρημένη θρησκευτικότητα, αναρχία, κομμουνισμός, καπιταλισμός, οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας ή μουσικής κουλτούρας και τα λοιπά, όλα οδηγούν στον ίδιο προορισμό. Όλοι ζητάνε να ρουφήξουν τη νεότητα των νέων. Τους αρπάζουν τον πλούσιο σε συναισθήματα κόσμο τους, τους αρπάζουν την επαναστατικότητα, την οργή, την δημιουργικότητα, την αγάπη και τον έρωτα τους για να τα χειριστούν όπως εκείνοι θέλουν.

Είναι καιρός να πούμε το δικό μας όχι, έστω μια μέρα μετά από την εορτή της μνήμης του μεγάλου ΟΧΙ. Ολόκληρο το σύστημα που μας περιβάλλει πρέπει να απαξιωθεί γιατί έδωσε εξετάσεις κι απέτυχε, γιατί βλέπουμε τι είδους κόσμο οραματίστηκε και δημιούργησε. Δεν θα τους συγχωρήσουμε ποτέ αφού ενώ μπορούσαν να μιμηθούν το έργο ανθρώπων όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας ειρωνεύονται και είναι πάντα με έναν λόγο έτοιμο στα χείλη γεμάτο ξιπασμένη κριτική. Που ήταν εκείνοι οι ιδεολόγοι του καναπέ όταν ο Ι.Κ μαχόταν ως υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας όχι μόνο για τα δικαιώματα της Ελλάδος αλλά και για κάθε πονεμένο λαό πάνω στην γη; Όπως διαβάζουμε στο εγκυρότερο site από όσα ασχολούνται με την προσωπικότητα του (βλ www.kapodistrias.info) ο Ι.Κ. το 1818 σε συνέδριο των μεγάλων δυνάμεων υποστήριξε πως ο μοναδικός τρόπος για να εξασφαλιστεί η ειρήνη μεταξύ των κρατών είναι να δοθεί η δυνατότητα και στις πιο μικρές χώρες να αποκτήσουν δικό τους σύνταγμα αλλιώς προϊδοποιούσε ότι οι επαναστάσεις θα είναι αναπόφευκτες.   Ακόμα πάλεψε για την εξάλειψη της πειρατείας, την δημόσια καταδίκη της αρχής των επεμβάσεων σε ξένες υποθέσεις και την βαθμιαία ανεξαρτητοποίηση των αποικιών. Τέλος στο ίδιο συνέδριο προσπάθησε να πετύχει την κατάργηση του δουλεμπορίου από την Αφρική προτείνοντας την δημιουργία ανεξάρτητου οργανισμού με ανεξάρτητο στρατό γα τον σκοπό αυτό. Φυσικά οι μεγάλες δυνάμεις αντιστάθηκαν σε όλες τις παραπάνω εισηγήσεις αφού θα έπρεπε να θυσιάσουν τα τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση κάθε αδυνάτου (τα κηρύγματα για ελευθερία, ισότητα, δικαιώματα, διαφωτισμό ήταν βλέπετε μόνο για εσωτερική κατανάλωση…). Χαρακτηριστικότερο όλων είναι ότι για την προστασία των Αφρικανών δούλων χρειάστηκαν 67 χρόνια(!) για να συμφωνήσει το Ευρωπαϊκό συμβούλιο. Στην Ελλάδα ότι εκείνος έχτισε σε τρία χρόνια χρειάστηκαν οι σημερινοί πολιτικοί κι οι πρόγονοι τους διακόσια για να τα καταστρέψουν όλα. Τι ήταν όμως αυτό που τον έκανε να θυσιάσει ακόμη και την ίδια του ζωή ενώ οι σημερινοί πολιτικοί θυσιάζουν τους πολίτες τους; Ήταν μήπως ανόητος ενώ σήμερα είναι οι έξυπνοι; Όχι φυσικά, απλώς έβαλε ένα αδιαπέραστο όριο στην ανθρώπινη ματαιοδοξία. Πίστευε βαθιά στον Θεό και στις οδηγίες του. Σήμερα οι πολιτικοί μας πιστεύουν στον Θεό σε κάθε προεκλογική περίοδο ενώ κάθε μέρα πιστεύουν στην ηθική που τους υπαγορεύει η κοιλιά τους, πιστεύουν στα χρήματα και σε κάθε απόλαυση… εμείς όμως πώς τους πιστέψαμε;

Είναι καιρός τουλάχιστον εμείς οι νεότεροι να μην συμβιβαστούμε με τίποτα πια. Αρκετά ζήσαμε στο ψέμα και την αδράνεια. Ας χτίσουμε μια νέα κοινωνία από Καποδίστριες, ο καθένας στον βαθμό που μπορεί κι αν ένας μόνος του κατάφερε να τα βάλει με όλη την ανθρωπότητα και να την νικήσει υπάρχει άραγε κάτι αδύνατο; 

                                                                                           Ένας μικρός φίλος της Αλήθειας

                                                                                                 Γ. Βουρνάς

Γιατί παραπονιόμαστε;

Μια μέρα περιηγούμουν στο internet όταν έπεσα πάνω σε μια παρουσίαση (power-point) που με συγκλόνισε φοβερά.(!) Σκέφτηκα πως δεν αξίζω τίποτα από ότι έχω. Γιατί δεν το εκτιμώ… ότι γράφει είναι πέρα για πέρα αληθινό! Δεν μπορούμε να μιλάμε τελικά για τίποτα… δεν μπορούμε να έχουμε παράπονο για το οτιδήποτε… γιατί άλλοι δεν έχουν όχι τα απαραίτητα αλλά το απόλυτο τίποτα. Γεννιούνται γυμνά παιδιά, κοιμούνται στο έδαφος γυμνά, πεθαίνουν σε λίγες μέρες… Ούτε γονείς, ούτε φαγητό, ούτε ρούχα, ούτε δουλειά, ούτε παιχνίδι ούτε… τίποτα. Ένας πόλεμος μας μένει μόνο και θα τα γευτούμε και εμείς… Ο Θεός να φυλάει. Δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει.


Αυτή την ηλεκτρονική παρουσίαση την ψήφισαν ως την «καλύτερη», και για να μην νομίζετε ότι σας λέω ψέματα ή τα παραλέω ορίστε η ηλ. Παρουσίαση:


Υ.Γ.: Σας παρακαλώ συστήστε αυτό το άρθρο σε όσους περισσότερους μπορείτε…


Σας ευχαριστώ πολύ!


Γ. Διαμαντής

ποιάς αλήθειας είμαστε φίλοι!!

Μια αναγνώστρια μας, μας έκανε την παρακάτω ερώτηση:

«Ο τίτλος του blog σας, όταν τον άκουσα και πριν τον επισκεφθώ, μου δημιούργησε τον ακόλουθο προβληματισμό:

Αναρωτήθηκα ποιας αλήθειας είστε φίλοι. Της Μίας και Μοναδικής που ως ορθόδοξοι χριστιανοί γνωρίζετε; Της αλήθειας που κρύβεται πίσω από όσα συντελούνται σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο και την οποία αναζητείτε; Της αλήθειας έτσι όπως εσείς την αντιλαμβάνεστε για όσα σας περιβάλλουν και σας καθορίζουν το παρόν και το μέλλον σας;

Από τις αναρτήσεις σας έλαβα μία απάντηση, αλλά θα χαιρόμουν αν είχα άμεση απάντηση».

 Αυτό θα έπρεπε ίσως να σας το είχαμε αναφέρει από την αρχή…

Ήμαστε οι φίλοι της Μίας και Μοναδικής Αλήθειας που όπως λέει και το Σύμβολο της Πίστεως μας, είναι «o Πατέρας Παντοκράτορας, ο Ποιητής του ουρανού και της γης  πάντων των ορατών και αοράτων.» Και όπως λέει μια άλλη ευχή της Εκκλησίας μας είναι «Πανταχού Παρόν και τα πάντα Πληρών, ο Θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός». Είναι λοιπόν Πανταχού Παρόν που σημαίνει ότι είναι δίπλα μας κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο, κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου…

Αυτής της αλήθειας είμαστε φίλοι. Αυτήν την αλήθεια υπερασπιζόμαστε!

Αυτή είναι η Αλήθεια που θέλουν όλοι να καταστρέψουν, μέσα από τα γεγονότα της καθημερινότητας… Όμως δεν μπορούν! Όπως δεν μπορούσαν και οι Ρωμαίοι ειδωλολάτρες αυτοκράτορες με τους χριστιανούς. Όσοι περισσότεροι χάνονται τόσο περισσότεροι χριστιανοί γίνονται!

Αυτήν την αλήθεια θέλουν να καταστρέψουν  μερικοί με τα στημένα παιχνίδια…

Αυτό θέλουμε να περάσουμε μέσα από τα άρθρα μας που αφορούν την επικαιρότητα.

Ελπίζω να σας κάλυψε η απάντηση μου, αν και μικρή…

Γιώργος Διαμαντής

Ρύπανση: ένα φλέγον θέμα για μικρούς και μεγάλους!...

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο ακούμε να μιλάνε για τη ρύπανση του περιβάλλοντος, και για τις βλαβερές επιπτώσεις που έχει στη ζωή μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βαρεθεί πλέον να ακούνε για τις καταστροφικές επιπτώσεις που έχει στη ζωή μας, και απλώς βρίσκουν την δικαιολογία ότι «Δηλαδή αν κάνω εγώ κάτι θα αλλάξει ο κόσμος; Όχι. Γιατί τόση φασαρία για κάτι τόσο μικρό κι ασήμαντο»;

                Εντάξει, είναι σίγουρο ότι δεν θα επιφέρουν αποτελέσματα οι ενέργειες ενός και μόνο ατόμου. Όμως όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να πληροφορηθούν και να μάθουν πως 3.000.000 θάνατοι σε παγκόσμια κλίμακα, κατά μέσο όρο, εξαιτίας της παραμονής σε μακροχρόνια έκθεση ρύπων δεν είναι καθόλου μικρό κι ασήμαντο. Αυτή, βέβαια, είναι μόνο μία από τις πλευρές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά σίγουρα όχι κάτι που μπορούμε να παραβλέψουμε.

                Πιστεύω, λοιπόν, ακράδαντα πως από όλους εμάς μπορεί να βγει κάτι καλό, εάν σκεφτούμε το πράγμα και είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που αφορά τον καθένα από εμάς και όλους εμάς μαζί σαν ένα σύνολο. Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα. Αρκεί κάποιος να κάνει την αρχή, και είμαι σίγουρος πως αρκετοί άνθρωποι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του, ή έστω θα προβληματιστούν. Και όταν μιλάω για κάποιον, φυσικά δεν εννοώ όλες αυτές τις οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος που υπάρχουν. Εννοώ κάποιον από εμάς από τους απλούς ανθρώπους που θα βγει μπροστά και θα κάνει το πρώτο βήμα.

                Προσωπικά, δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά πράγματα. Το πιο βασικό που πρέπει να προσέξουμε, είναι το εξής:

·         Όταν θέλουμε να πάμε κάπου, καλό είναι να αφήσουμε το αυτοκίνητο ή την μηχανή μας στο γκαράζ και να πηγαίνουμε με τα πόδια, εφόσον οι καταστάσεις το επιτρέπουν. Δεν είναι και τόσο δύσκολο. Εάν για παράδειγμα η δουλειά μας ή το σχολείο μας δεν είναι πολύ μακριά, τουλάχιστον (αν όχι το πρωί που βιαζόμαστε) ας επιστρέφουμε σπίτι μας με τα πόδια. Ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.

Σε αυτό δεν θα έπρεπε να επικεντρωθεί όλη μας η προσπάθεια σχετικά με το θέμα, αλλά είναι μια καλή αρχή. Ευχαριστώ για την προσοχή σας, αν και πιστεύω πως πολλοί από εσάς ίσως με θεωρήσετε ανόητο που μπήκα στον κόπο να γράψω για πράγματα τα οποία ίσως γνωρίζετε ήδη.

Κ.Κ.

ΜΑΘΗΤΗΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ